Poems

<strong>&#1662;&#1614;&#1585;</strong>

برای سپيده

 آرام، آرام می آيی

بر نوک پاها
درست وقتی رويا
صدای پايت را می شنود 
 
چشم هايت خمار منند
وقتی گربه وار
زير لحافم می خزی
خواب و بيدار
حرير خوابم را می بوسی
 
در فاصله ی رساندن دست هايت
به دور گردنم
روی بالش من به خواب می روی
 
ميان خواب و بيداری
به محض خالی شدن از رويا
پُر می شوم از تو