نیمه ی رو به آسمان باران می شویدشآفتاب خشک اش می کنددر گوش اش نجوا دارد بادشب در دامن می گیردشو برایش لالایی می خواند؛فقط آن نیمه ی سنگکه رو به آسمان دارد. Share this poem Share on Twitter Share on Facebook