ელენე
ქალაქს რა აგებს –
ორი სახლი და ერთი ქუჩა
გადასასვლელი
კარზე ზარი
კართან საფენი
გადასახლება არის ისე გარდაუვალი.
როგორც გარღვეულ ტომარიდან
ბრინჯის დაბნევა.
ცეცხლზე გოგირდის ფაფას ვხარშავ,
სტუმრებს ვაპურებ,
რომ მოვახერხო შენი კვალის
ორთქლით დაბურვა,
რა არის ომი –
ორი ხმალი
და ერთი ცხენი.
აბჯრიდან ჩემი თმების კვანძი
თუ გამოხსენი,
თუ ღმერთის შვილმა
გამოტეხე კვერცხის ნაჭუჭი
ყველა დაგარქმევს თავის ცოლს
და თავის საშოვარს,
ათი წლის ალყა –
ჩემი კაბის ათი ნაოჭი
ქალი რა არის?
ორი ძუძუ,
ერთი საშო ვარ.
ამ მტვრიან გზებზე
კაბის კალთად რაც კი ვეთრიე –
სხვა არაფერი –
მაგ პოემის ჰეგზამეტრია.
მხოლოდ.
Helen of Troy
What makes a town?
Two houses and one street,
a crossing,
a doorbell,
a doormat.
Leaving one home for another
is inevitable, like rice
spilling from a torn sack.
I boil a porridge of sulphur on the fire
to feed the enemies
and to hide you in the smoke.
What is a war?
Two swords
and one horse.
You will disentangle
the knot of my hair
from your armour.
I, the daughter of a god,
will break through the shell of this egg.
Then every man will call me his wife,
his trophy.
Ten years of siege,
ten folds in my dress.
What is a woman?
Two breasts,
one womb.
On these dusty roads
where I drag myself
like the hem of a dress,
nothing more –
just a few beats
in a line of this poem.
Elene
What makes( builds) a town-
Two houses and one street
A crossing
A door bell
A door mat
Moving the house is so inevitable
Like the spilling of rice
from the torn(broken) sack.
I boil the sulphur porridge on the fire,
I bread(feed, host) the guests,
So that I could shroud you trace
With the smoke,
What is a war-
Two swords
And one horse.
If you untangle
The knot of my hair
from the armour,
if you- child of God
break through the egg shell
everybody will call you his own wife
and his own substance( earnings) ,
ten years of siege-
ten folds of my dress,
what is a woman?
Two breasts,
I am one womb
On these dusty roads,
As I dragged myself as a dress hem-
Nothing else-
Is a hexameter of that poem