ლოცვა საზრდელის მიღების წინ Prayer Before Taking Nourishment

ლოცვა საზრდელის მიღების წინ

შენ, ვინც შემქმენი ორი ხელით და ერთი ჩანგლით,
ერთი კოვზით და ერთი პირით – ბევრი სარჩულით,
ორი ჩხირით და მაკარონის ფერადი ნართით,
მომეცი ნიჭი – ხორცი ძვლისგან გამოვარჩიო,
შენ, ვინც მასწავლე ჭირსა შიგან გავიქვიტკირო
კუჭი – მშიერმა მხოლოდ ხახვის ცრემლით ვიტირო,
რომ ამბრის ნაცვლად სჯობს ილი და კამა ვაკმიო,
რომ პური ჩვენი არსობისა ერთი ლუკმაა,
და ამიტომაც ვიდრე წყალი ძმარს შეერია,
ვილოცო მათთვის, ვინც მშიერია,
მართალია, ვინც მშიერია.
ვამზადებ მსუყე სადილს:
ჭუპრები, ტერმიტები,
ის ლუკმა, რასაც მაწვდი ხან არ,
ხან ვერ მინდება
ვიმზადებ მსუყე სადილს:
კნუტები, წიწილები,
ის ლუკმა, რასაც მაწვდი,
არ მინდა, გიწილადებ:
ცაში დაღვრილი რძე როგორც ზღვაში ჩაღვრილი
ნავთობი
ყველა უცნობი მზე და მეტეორი და მნათობი
რაც ცაში ცა და ჩიტია რაც ზღვაში ზღვა და თევზია
ყველა მარილის კვნიტი და შაქრის ნატეხი. სავსეა
შენი ჭიქა და ჯამი და თეფში და შენი სუფრა:
შენ,
ვინც მომეცი შიმშილი
მფლობ – ჩემს მადაზეც უფლობ.
ვდგავარ და თეფში მაქვს პეშვივით გაშვერილი
შეეჭრა დანას პირი
გახსენებ დანაპირებს:
როდესაც დამივიწყებ, მოვალ და გიშველიო
მე – ის ვინც დააპურე
და ის, ვინც დაგაპურებს.
 

Prayer Before Taking Nourishment

You, who created me with two hands and one fork,
with one spoon and one mouth,
with two chopsticks and bright tangle of noodles,
grant me the skill to separate meat from bone,
you, who have taught me to harden my stomach
to stone, to weep only onion tears,
to wear as perfume cardamom and dill.
Our daily bread is just one morsel,
so first, before this water turns to vinegar,
a prayer for those who are hungry,
truly hungry.
I prepare a rich feast
because sometimes I don’t want
what you do or don’t provide:
chrysalis, termite.
I make my own richer meal:
kittens, chicks.
That morsel you pass me,
I don’t want it, you can have it.
Milk spills into the sky
like oil into the sea.
All the nameless suns and stars and meteors,
the sky and all the birds in it,
the sea and all its fish,
every grain of salt and lump of sugar –
your glass, your bowl, your plate and table are full.
You
who gave me my hunger,
you who rule over it, you possess me.
I stand and hold out my plate like a handful.
The knife cuts open a mouth –
remember your oath!
You said you would come and rescue me:
me, the one you fed,
the one who will feed you.
 

The Prayer Before Taking Nourishment

You, who have created me  with two hands and one fork,
With one spoon and one mouth-with a lot of linings,
With two chop sticks and  the colourful weaving of macaroni (spaghetti),
Give me  the ability( talent) to distinguish meat from a bone,
You, who has taught me to become a stoned mortar in woe,
The stomach -to cry only with onion tears,
So that instead of amber (ambergris, perfume) I waft cardamom and dill,
That our daily bread is one morsel,
And that’s why before  water mixes with vinegar,
To pray for those, who are hungry,
It is true,  who are hungry.
I prepare rich dinner:
Chrysalis, termites
Are that morsel, you pass to me or you don’t pass to me,
Sometimes  I do not want it.
I prepare the rich dinner for myself:
Kittens, chicks,
That morsel you pass me,
I don’t want it, I will share it with you.
The milk spilled out in the sky
Like the oil spilled down in the sea.
All the unknown sun and meteors and star( luminary, heavenly body)
The sky and the birds which are in the sky and the sea  in the sea and the fish in the sea
All lumps of salt and piece of sugar.
Your glass and bowl and plate and you table are full.
You,
Who gave me hunger,
You possess me- you have power( you are all mighty) over my hunger.
I stand and stretch out my plate like a handful.
The knife cuts its mouth
I remind you your promise ( nata- play of words: piri-mouth, dana-piri -Promise)
When you  forget me, You said-you will come and rescue me,
I – who you breaded (fed),
And that one , who will bread you(feed you).
 

Original Poem by

Diana Anphimiadi

Translated by

Natalia Bukia-Peters with Jean Sprackland Language

Georgian

Country

Georgia