نَشتِ نمک درون سنگ سنگِ پرتاب شده از آینه با دهانی آن سوی اشیا اشیایی رو به فراموشی که تکههای پریده رنگشان در آینه میچرخد شاید آن شش صندلی سبز به کافهای سفر کردهاند سال ستاره و فرفره را به خاطر داری نه سال دوچرخهی روسی و برف را نه سال تپه و قناری را […]
چه زمانی به پیادهرو رسیدند و نشستند چگونه از تاریکی خانه پله راهرو عبور کردند خاطرات را پله پله ریختند و گذشتند صبح حصیربافان نجّاران تعمیرکاران نگاهشان کردند هیچ کس در هیچ خانهای ندیده بودشان زنان برای خرید روزانه از کنارشان گذشتند بعد در کودکان و آفتاب صندلیهای کهنه حصیری ناگهان جوان شدند
هر بامداد که چشم میگشایی اشیا بیدارند این چراغ این کتاب این چایدان این میز و مداد و کبریت اینان مرکز جهانند گرد آمده در خانهای که از آنِ تو نیست
در خانههای اجارهای لباست را میکَنی بر رختآویز فلزیِ زنگ زدهای میآویزی سرپاییهای چرمیِ نخنما را میپوشی مکثی میکنی و بعد صندلیِ چوبی انتظارش پُر میشود چشمهایت را میبندی باز میکنی نمیدانی در کدام خانه نشستهای شعری گفتهای از فرسایش تحمیلی اشیا
زمانی که فکر میکنی اشیا سکوتشان شکل میگیرد صدای افتادن دکمهی پالتویت درختان گیلاس را به شکوفه مینشانَد خردهریز جیب جلیقهات را میتکانی و میدانی تابستان فرصتیست تا دنبال دکمهی گم شده بگردی
این نامه رسان هم اندکی آسمان و چند ستاره و کمی احوال پرسی گذاشت کف دستم و پلاک چهل و نه را هی رفت و هی برگشت تا ببیند رودخانه ای که نیست کجا می ریزد ریخت وسط اتاق صدای پرنده ای که پشت پنجره نشست پنجره را باز کنی سطر دوم را می بینی […]
منیب یم باوخ زونه ار مزمرق هخرچود ناتسبات زبس لحاس رب بآ رد ناشیرپ میاهوم هیاس روگنا یاه هبح زا رپ میاه قشم دوب راوشد یندیشک دق ندش گرزب گنس و راخ یاوه رد گنراگنر یاه هلیت کی کی ِ نداد فک زا نتسشن هچوک رانک یزابمه یب رابنا رد یا هدز گنز ی هخرچود […]
شب از کوچه ای نزدیک با بوی کتاب های سوخته می آید و سر می گذارد بر شیشه اتاق به دست های مادربزرگ می پیچد بر چین های دامن سیاهش به گهواره کودک خیره می شود با جیب های خالی از ماه و ستاره با پیشانی زخمی تا کنار داوودی های سپید و ساعت دیواری […]
بارانها از همین سمت رفته بودند با كیف و با كالغ پرسشها كودك مینوشت چرا مگر آیا اگر دست كه میانداختند در گردنم دیوانههای سپیدار روی دوچرخه عباس را میدیدم لطفا پرچم نیاویزید بر نردهها سیاه این صحنه زیباست تنهایی را زخمها میتند و راه میکشد در جادههایی كه دورند تا دیگر نه مثل اینجا […]
دراین عکس جوانترم جوان تر از تمام جمله های جعلی و سوم شخص غایب زیر بلوز و دامن حرف هایم برجسته مثل پروانه ای در جلد تابستان به شگردی ازالی انگشت ها شاعرانه از درز های مخفی بیرون پریدم قلبم به دقت تحت نظر… با دو قدم فاصله پشت خودم کمین برهنه نشسته بودم در […]