Sen uykudan söz ederken İki rüyada büyümüş biri gibi Kalbim bölünüyor. Duvara yansıyan ışığın Yaptığı kelimeler, O kelimeler Uykuda geldiği için belki de Hâlâ dönüyorlar etrafımda. Bana dağları anlatıyorlar İnanmanın kanıyla ayakta duran Dağları. Çünkü bir sabahtır sonunda Bizi uyandıracak olan. Elimizden alınmış dünya ve doğumla Bir dağ yolunda ilerlerken sen Bacası tüten bir ev […]
Bu güneştir Bu da ev. Meleğin koruduğu yuva Bekler hep. Diyor ki bana Eşiklerden geçerek Gör siyah olanı İnsanlığı kurtaranı gör. Hani o yükseklikten Dağların insanı koruyan vakarından Söz eden. Başlıyorum düğümlerden Kumaşların dileklerle mühürlendiği Karanlıktan başlıyorum. Ve batıyor güneşimiz bizim Herkesten önce. Çocukların vaftizi Badem ağaçlarına Asılmış dilek. Bahar geldi Ve gidişin senin Bitmedi […]
Mor dağların gölgesi Ve unutkanlık Daha fazlası yok, Vadilerin uğultusu Ve ağrıyan kalbim. Asıl şimdi Başa dönüyoruz Aşiret ve soy tarihinde yalnız, Bu dağ başında Bulduğumuz hüzün Bizim değil Geçmişin…
Çürümüş donuk kalbinde bu toprakların Gözleri gördüm. Herkes sesiyle vardı Ve duruşuyla gövdesinin. Bir insanı en iyi sevişirken tanırız. Kalbimizi birlikte çürütürken. Ağırlaşan gövdemiz Gece uyandırır. Mezar gibidir avlulu evler. Çocukluk bir uykudur. Uzun sürer. Ve dokunmak için bir arzu Bir arzu sürükler bizi ölüme. Ben kendimi sınadım her gövdede Ben kendimi bıraktım her şehirde […]
Sana geldiğimde Kanatlarımı, Siyah taşlarla örülmüş O ıssız şehrin üzerinde açacak, Bulduğum bir ağacın dallarına tüneyecek Ve acıyla bağıracaktım. Her kadın kendi ağacını tanır. Uçtum o gece. Karanlığın girmeye korktuğu şehri geçtim. Gölge olmayınca ruh yalnızdı. Uludum.
en vazgeçilmez uyuşturucu: yalan en gerçekçi bitki: kaktüs en eski yerleşim ilkesi: talan en etkili botoks maddesi: gamsızlık en yalnız yer: sırtın ortası en sıcak kap: çaydanlık en sakin beklenti: balık oltası en zorlu coğrafya: kalp en zalim terör örgütü: aşk en büyük işkence: umut en zorlu taşıma aracı: tabut
Ne kadar ağır değil mi bir tüyü kaldırmak Tutmak ellerinin arasında bırakmamak ne büyük bir iş Çünkü tüy, uçanın emaneti sana başka tür bir hayatın kehaneti ve bakma, aslında her kehanet de bir iç bilgi teyidi Bir hacıyatmaz noktası var omurgamda vuruyorlar savruluyorum ama düşmüyorum nispet gibi sil baştan başlıyor hayat bir ileri bir geri […]
Kokusunu içine çek, rahatla, beni hatırla dedi arkadaşım elime andız tespihi tutuştururken Onu burnuma götürmek bir anlık yolculuk Andız ağacı tohumu nasıl cömert Kırmızı şarabın tanelenmiş hali gibi içinden parlak ve kıvamlı Parmaklarımın arasından aktıkça rayihasını bırakıyor peşi sıra Eski zaman kilise kokusu bu Bir nevi buhurdanlık İki Cizvit rahip beliriyor ben taneleri okşadıkça Gonca […]
Seni medet bildim ben Nedenini sorma sadece yardım et Peçetedeki şarap lekesi gibi dağılmışım Ama hep koyu kırmızıyım kıvamlı, buruk, ıslak Kaldırım taşına fırlatılan bilyeler gibi dağılmışım renkli, çocuksu, parlak Saha ara düşen eski aile fotoğrafları gibi dağılmışım asil, eski ve biraz ağlak Çanta gibi toparlanamıyor kalp dediğin Oda gibi düzenlenemiyor zihin O yüzden diyeceğim […]
Martıların fosforlu göründüğü akşam saatlerini bilir misin? İlle soğuktur ve irkiltici Floresan ışığı gibi çiğ ve çirkin olursun sanki aykırı ve iğreti Telaşlı insanların çantalarını yersin böğrüne, dönüp bakmazlar Yaprak ve kâğıt dolu yol kenarları Durmak bir onların hakkı Gidecek bir yerin olmalı Girecek bir kapın Salınanı sevmiyorlar, yol illa bir yere varmalı Kimsenin göğe […]