مدت هاست دیگر شبها کتاب نمیخوانم خوا ِب هیچ کاغذی را .آشفته نمی کنم با اشیاء ُمدام چ ِپ نمیکنمبعد از این پ چ ِ بی قهوه و سیگارهای عصر ِنبا ذهنم .جلسه نمی گذارم تنها کلمات را ِش به. ویرای اشیاء می سپارمدیگر َس َرم روی سینه ی هیچ شعری .خواب اش نمی َب […]
بهتر است مشغول خود باشید یا شاغل به آنچه معافتان کند از کار دشوار عاشقی حرفه‌ای که آدم را وا می‌دارد تونل‌هایی بلند و کور پشت جمله‌های کوتاه حفر کند با چشم لک‌لک دنیا را ببیند زبان مارمولک‌ها را یاد بگیرد یا مورچه‌ای گیج باشد که دانه‌های درشت را از دیوار صاف بالا می‌برد و […]
شقایق‌ها اول آمدند و ملخ ها بعد وقت باد این تمام کودکی ی چشم‌های تو بود پیش از آب سیاه و تیغ رشته‌های هزار مسجد از گل‌های دیوانه رد می‌شد اول شقایق‌ها رفته‌اند بعد مادربزرگ و اتاق نمور شازده عکس اوپنهایمر و پاتریس لومومبا مبل قرمز در حراجی‌ی الیاس چارقدهای بته‌دار آبی رد شدند آکاردئون […]
با گلی سرخ از میان پیراهن‌های سیاه و پرچم های ژنده‌ی پیاده‌رو بگذر راهی دیگر نیست با گل سرخت از گوشه‌ی چپ کاغذ پایین بیا از لابلای خط‌ها و سطرها عبور کن و سمت خاطراتم بپیچ مرا ملاقات کن در خانه‌ای زرد و فرسوده که لولاهای زنگ زده دارد و دریچه‌های پوشیده از پیچک و […]
پهنای این ملافه از چين تا ماچين و بر تمام آن برف باريده چرا نمی‌رسيم جز لنگه گوشواره‌ای بر اين سپيدی ردی نيست نه درختی هست نه خرگوشی ، ستاره‌ای كجاييم گوشواره را كه انداختي در كشو ملافه ها را در سبد و تاريكي را تكاندي از ايوان مرده ام کمی کنار دست‌هایت در […]
زمستان بیاید شکل خودم می شوم کتاب های دورت آتش گرفته اند یاسمن در خواب ها آهو می دود سر به کوه می زند کوه را به سادگی بغل می‌کنم درسینه جا می شود دیدی ترسی نداشت قواره ی سنگ ها از افتادن بالا که می رویم دریا اهلی تر می آید قلاده اش […]
سکوت خواب‌های زیادی دید و به یاد آورد خم شانه کسی را در آسمان و تو پرنده‌ای شدی با زخمی بزرگتر از سایه‌ات به یاد آورد انگشت‌هایت را با آن رد کبود و بال‌های بریده کوچک در پاکتی و به یاد آورد چقدر ما خوب جنگیده‌ایم تا فراموشی مرگ را بغل کند سکوت مثل درخت […]
پشت صورتی که شکل تو را دارد اسم های قدیمی غیب می شود خون عکس مچاله دارد و باد پرنده‌ی مسی انگار بیابان مرا از روی ژاکتم پوشیده باشد برهنه نیستم گاهی کلمات در سرفه هایم و ماه کف آلود در لیوان گم می شود این سفر همیشه دور زبانم چرخید و رگ هایم از […]
هفت کوه شش دریا و دو آسمان تبانی کرده‌اند. دروغگویند کی به تو گفت دوستت دارم؟ توی گل‌های شیپوری زار می‌زنم از تو بیزارم توی رودخانه‌هایت آهک می‌ریزم روی ملافه‌ها مرکب شکل عفریت می‌کشم روی بالش شاخ می‌گذارم روی عکس از تو بترسند ماهی‌ها به دکمه‌هایم قفل می‌زنم به نوک پستان‌هایم طلسم همه درخت‌های […]
پشت به یکدیگر ایستاده‌ایم به تماشای تاریکی و جرجر باران باران می‌ایستد فصلی دیگر می‌آید سر می‌چرخانیم تا بهار را تماشا کنیم اما یکدیگر را باز نمی‌شناسیم