Postcards from the High Seas

I Crioula ! dirás ao violão Da noite e à viola do madrugar Que és noiva e morena             com Lela em Roterdão Jamais venderás pela cidadela             De porta em porta A sede de água doce que balouça             Em latas de folha-de-flandres II De manhã Nevava sobre as têmporas d’Europa A lâmpada da […]

The Sea-Migrations

Da'da gabayga dabuubtiyo murtida, doodda hadalkayga; Waxaan uga danleeyahay inaan, danaha sheegaaye Dadweynow waxaan doonayaa, inan dadaalaaye Dulmigan dhacaayaan rabaa, inaan dillaacshaaye Tahriibtaa dadkeennii rogtaan, deyr ku xidhayaaye. U dulqaadan kariwaayay oo, waan damqanayaaye Jidhkaa iga dubaaxiya markaan, dib u jalleecaayo Inta aan ilmada daadiyaan, dibinta ruugaaye. Afrikaa dhib deris looga dhigay, daayin abidkoode Soomaaliduna […]

Travellers

Traziam poentes e estradas A sede do horizonte os chamava. – A quem pertences tu? Quem são os da tua casa? Assim estendia nossa avó A caneca de água ao viajante.

Illegal Immigrant

 حتمن آفتاب تازه از ستیغ کوه قد کشیده است حتمن ابرها هنوز ابر باد ها هنوز باد خانواده ها هنوز خانواده اند صدای پارتی صدای رقص و پایکوبی وشکستن پیاله صدای خنده هر دقیقه انفجار می کند مردم است شادمانی است من با دلی بزرگ در  کشتی بزرگ پادشاهی زیر سرد کامیون مرز را لمیده […]

The Boat That Brought Me

زمستان بیاید   شکل خودم   می شوم   کتاب های دورت آتش گرفته اند  یاسمن در خواب ها    آهو می دود سر به کوه می زند  کوه را به سادگی بغل می‌کنم درسینه      جا می شود  دیدی ترسی نداشت قواره ی سنگ ها  از افتادن   بالا  که می رویم دریا   اهلی تر می آید قلاده اش […]

But

پشت به یکدیگر ایستاده‌ایم به تماشای تاریکی و جرجر باران باران می‌ایستد فصلی دیگر می‌آید سر می‌چرخانیم تا بهار را تماشا کنیم اما یکدیگر را باز نمی‌شناسیم

View from Afar

بازخالی می شود پشتم خالی می شود باز زير پاهايم دستم به شانه های آفتاب نمی گيرد  نافم را  بر پايه ی عادت گره زدند مويم را بر طشت بايگانی بريدند در گوشم اذان گفتند: “همواره پشت تو همواره زير پايت خالی باد”  همواره اما  بالاترک زمينی ست سُچه تر از نيايش ابليس با دست […]

A Few Lines About My Age

كاتێ ڤالیا لێم ده‌پرسێ: «كه‌ی پێت نایه‌ ئه‌م دنیایه‌؟» پێكه‌نینم، وه‌كوو چووزه‌ره‌ ڕێواسێك، له‌ژێر به‌فری ده‌م و لێوما سه‌ر ده‌ردێنێ. پێكه‌نینم – گریانێكه، زرده‌خه‌نه‌ی هه‌موو دنیا ده‌گه‌چڵێنێ! به‌ڵێ، ڤالیا! نیاندرتاڵ بووم كاتێ پێی خۆم نایه‌ دنیا. به‌ چاوی خۆم چاخی هه‌موو پێغه‌مبه‌ره‌كانم دیوه‌. كاروانی مێژووی شه‌رمه‌زار به‌سه‌ر لۆچی ناوچه‌وانما تێپه‌ڕیوه‌. كه‌چی هێشتا… ئۆفیسه‌ قۆڵبڕه‌كانی ئه‌م […]

In Vain I Migrate

J’émigre en vain Dans chaque ville je bois le même café et me résigne au visage fermé du serveur Les rires de mes voisins de table taraudent la musique du soir Une femme passe pour la dernière fois En vain j’émigre et m’assure de mon éloignement Dans chaque ciel je retrouve un croissant de lune […]