ჩემი ექვსი შვილის ოცდათექვსმეტი შვილიშვილის ათას ორას ოთხმოცდათქვსმეტი შვილთაშვილი მადლობას გიხდის შენ, ვისი კანიც უფრო მეტია, ვიდრე ამქვეყნად ყველა ფურცელი, ვისი სხეულიც უფრო ფართოა, ვიდრე ამქვეყნად ყველა სამარე და ეს ხალებიც ვის გლუვ კანზეც – ჩიტის კვერცხების უძველესი დამწერლობაა. მადლობა თბილი ნაკადისთვის, თბილი ქვებისთვის, ორთქლის რძიანი ღრუბლებისთვის აბაზანის ფარდების მიღმა ქაფის ქათქათა ტალღებისთვის აბაზანის თეთრ […]
Es como si las bolsas de plástico se hubiesen puesto de moda para los muebles porque para qué recordar a los muertos y juntar polvo en la casa Las telarañas emigran y las hormigas hacen lo suyo: se llevan la última miga de un hogar, dulce hogar Mamá cocina, barre, y me mira con la […]
(إلى جاد) أنت وحدكَ تصدِّقُ أننا أعدنا بناء السافانا التي التهمتها الجرافات. نفخنا معاً على أشجار الاسمنت فطارتْ مثل أوراقٍ في الريح، ثم أخذنا نفساً عميقاً ونفخنا ثانيةً، بعدما أضمرنا نيةً ذات لون أخصرَ، فعادت البريةُ كما كانت قبل مجيء الكائنات الحديدية المتوحشة. يداً بيدٍ رحنا نقفزُ كالنمور تحت سماء مؤجلة. القمرُ صحنٌ من الفضَّة […]
شب از کوچه ای نزدیک با بوی کتاب های سوخته می آید و سر می گذارد بر شیشه اتاق به دست های مادربزرگ می پیچد بر چین های دامن سیاهش به گهواره کودک خیره می شود با جیب های خالی از ماه و ستاره با پیشانی زخمی تا کنار داوودی های سپید و ساعت دیواری […]
אבי חזר מן העבר השני כגשם. במקום הפנוי לאורח אני מניחה צלחת ריקה, מזלג, סכין ומשערת כי לא ישאר זמן רב המתים אינם ידועים ברעבונם לארז לבן ועדשים. כתמיד, יעדיף לקרוא ב״אהבים וגשם״ של נגיב מחפוז שקנה בכריכה רכה בעיר העתיקה לפני שנים. זכרונות נאספים אל השולחן כתבשילי כח: ידיו הרחבות של אבי אוחזות בידי […]
quando johanna morreu tinha um ano e oito meses foi encontrada na piscina apertava um elefante na mão que sua mãe até hoje aperta muito embora o alzheimer lhe impeça de lembrar por que ela a mãe pulou na piscina ao ver johanna à deriva no ventinho do norte da renânia boiando na piscina […]
爸爸 宣判我死亡吧 这样 我空出来的身体 你正好可以住进去 不需要墓穴 不再有孤独症患者 来娶走我 没有另一个女人 恨我 爸爸 你可以把我制作成 床 做我的统治者 妈妈也不认识我 我被压在身下 不认识你们 爸爸 梦快醒了 我要睡觉了 二十一岁就要死了
Ọgbà àjàrà ayọ̀ la wà yìí Dè mí kí n má lè rọ́nà yí Tilẹ̀kùn ọgbà àjàrà Kí nwọn ó máa gbẹ́kùlé wàrà. Kàn’lù ìfẹ́ sí mi Kí n jó dùndún ìfẹ́ mọ́jú Ràdò ìfẹ́ bò mí Má jẹ̀ẹ́ n ké’gbe òtútù. Bẹ́ẹ̀ bá wá’únjẹ wọ́gbà yìí wá Afẹ́fẹ́ ìfẹ́ leè yó’kùn-un wa Báà wẹ̀ […]
Las mujeres que más amé las que me volvieron loca de verdad las chicas con las que quise todo, escribían. Mi mamá hizo hasta segundo grado y no me miró los cuadernos ni pudo colorear un mapa conmigo o ayudarme en un ejercicio de contabilidad. El colegio y casa eran una cadena rota en mi […]