شقایق‌ها اول آمدند و ملخ ها بعد وقت باد این تمام کودکی ی چشم‌های تو بود پیش از آب سیاه و تیغ رشته‌های هزار مسجد از گل‌های دیوانه رد می‌شد اول شقایق‌ها رفته‌اند بعد مادربزرگ و اتاق نمور شازده عکس اوپنهایمر و پاتریس لومومبا مبل قرمز در حراجی‌ی الیاس چارقدهای بته‌دار آبی رد شدند آکاردئون […]
زمستان بیاید شکل خودم می شوم کتاب های دورت آتش گرفته اند یاسمن در خواب ها آهو می دود سر به کوه می زند کوه را به سادگی بغل می‌کنم درسینه جا می شود دیدی ترسی نداشت قواره ی سنگ ها از افتادن بالا که می رویم دریا اهلی تر می آید قلاده اش […]
بازخالی می شود پشتم خالی می شود باز زير پاهايم دستم به شانه های آفتاب نمی گيرد نافم را بر پايه ی عادت گره زدند مويم را بر طشت بايگانی بريدند در گوشم اذان گفتند: “همواره پشت تو همواره زير پايت خالی باد” همواره اما بالاترک زمينی ست سُچه تر از نيايش ابليس با دست […]
پيراهن زفافم را از ميخ خاطره های سپيد می آويزم ابريشم نگاهم را از شانه هايش دل کنده ام از سينه اش که هنوز بوی شير مرا دارد؟ با دل انگشت هايش بر گردنم بيدار می شود غوغای وسوسه ای کهنه در آغوشش دل می گيرم از او چشم اندازم پُِر می شود از پشتش […]
كاتێ ڤالیا لێم ده‌پرسێ: «كه‌ی پێت نایه ئه‌م دنیایه؟» پێكه‌نینم، وه‌كوو چووزه‌ره ڕێواسێك، له‌ژێر به‌فری ده‌م و لێوما سه‌ر ده‌ردێنێ. پێكه‌نینم – گریانێكه، زرده‌خه‌نه‌ی هه‌موو دنیا ده‌گه‌چڵێنێ! به‌ڵێ، ڤالیا! نیاندرتاڵ بووم كاتێ پێی خۆم نایه دنیا. به چاوی خۆم چاخی هه‌موو پێغه‌مبه‌ره‌كانم دیوه. كاروانی مێژووی شه‌رمه‌زار به‌سه‌ر لۆچی ناوچه‌وانما تێپه‌ڕیوه. كه‌چی هێشتا… ئۆفیسه قۆڵبڕه‌كانی ئه‌م […]
(1) الكتابة ألم. والدم الذي ينقط على الشاشة يلوث المشهد ويترك على الكنبة مايشبه بقع القهوة الجافة نلمسها بأصابع مرتجفة كي لا تنتقل الينا العدوى نستند بظهور مكسورة كأننا ذاهبون الى الجحيم بعيون مغبشة بالاحمر الداكن.. لكنه بنيٌّ أيضاً ويترك على الروح مايشبه الصدأ نمسح على الرؤوس الهرمة ونهرب من لفظها ثم نلعق الملح الذي […]
Je n'ai pas vu ma mère depuis vingt ans Elle s'est laissée mourir de faim On raconte qu'elle enlevait chaque matin son foulard de tête et frappait sept fois le sol en maudissant le ciel et le Tyran J'étais dans la caverne là où le forçat lit dans les ombres et peint sur le parois […]
J’entends les loups Ils sont bien au chaud dans leurs maisons de campagne Ils regardent goulûment la télévision Pendant des heures, ils comptent à voix haute les cadavres et chantent à tue-tête des airs de réclame Je vois les loups Ils mangent à treize le gibier du jour élisent à main levée le Judas de […]
J’émigre en vain Dans chaque ville je bois le même café et me résigne au visage fermé du serveur Les rires de mes voisins de table taraudent la musique du soir Une femme passe pour la dernière fois En vain j’émigre et m’assure de mon éloignement Dans chaque ciel je retrouve un croissant de lune […]
تا هه‌ڵبه‌ستێک ته‌واو ده‌بێ، من ڕۆحی خۆم په‌ڕه ده‌که‌م وه‌کوو هه‌لاج. که ته‌واو بوو، خاڵێک ده‌که‌م به عه‌رش بۆی، ناونیشانێک ده‌که‌م به تاج. * * * هه‌ر قورینگێك جارێك باڵی له ده‌ریاچه‌ی ئه‌ڤینی من هه‌ڵکێشابێ، بۆته وشه بۆ هه‌ڵبه‌ستێک، که عومرێکه ده‌ینووسم و ته‌واو نابێ! * * * هاوڕێم، ماندووم! وا هه‌ست ده‌که‌م، […]