ما کفش هاي چرمي هم بوديم وقتي کنار در همراه مي شويم از خاطرات همدگر آگاه مي شويم درخاطرات تو گوساله اي ست رومي پروار گفته هاي خدايان بروار نقل پروار دور باطل تاريخ از زندگي به مرگ ار سفسطه به عقل آن گاه با کلب کلب کلب با کلبيان رواق رواق آمده به بقل […]
کلمه ی متروکی بودم من در کتابی کهنه کلمه ی فراموش شده بودم از عشق از سیاست از دنیا شاعران از من می گریختند حروفم از من متنفر بودند به کلمات دیگر می رفتند و باز نمی گشتند کلمه ای تنها بودم بی حرفی تنها صدای قرن هابا من بود صدای بردگان صدای مردگان صدای جهات دوار زمان تو آمدی با لب های خونینت باانگشتان غمگینت تو آمدی و مرا پیدا کردی و تمام جهان از من پرشده
با گلی سرخ از میان پیراهن‌های سیاه و پرچم های ژنده‌ی پیاده‌رو بگذر راهی دیگر نیست با گل سرخت از گوشه‌ی چپ کاغذ پایین بیا از لابلای خط‌ها و سطرها عبور کن و سمت خاطراتم بپیچ مرا ملاقات کن در خانه‌ای زرد و فرسوده که لولاهای زنگ زده دارد و دریچه‌های پوشیده از پیچک و […]
كأنَّها تَقتربُ من البابِ تسمعُ دقات قلبِكَ أو كأنك في انتظارِها تَحْضُرُ طيورُ الضُّحى وتَصْطَفُّ على النافذةْ ……… ساعةٌ من الصَّبرِ غابةٌ من الهديلِ والشقشقةْ.
Je n'ai pas vu ma mère depuis vingt ans Elle s'est laissée mourir de faim On raconte qu'elle enlevait chaque matin son foulard de tête et frappait sept fois le sol en maudissant le ciel et le Tyran J'étais dans la caverne là où le forçat lit dans les ombres et peint sur le parois […]
J’émigre en vain Dans chaque ville je bois le même café et me résigne au visage fermé du serveur Les rires de mes voisins de table taraudent la musique du soir Une femme passe pour la dernière fois En vain j’émigre et m’assure de mon éloignement Dans chaque ciel je retrouve un croissant de lune […]
يسجن نفسه في ورقة بيضاء يفتح فيها وطنا لامرأة تفتح فيه العالم يضئ من عالم لا يدعيه من عالم يشتهيه يسكن فيه
1 مَسَّنِي ضُوْءٌ شَرَخَتُ زُجَاجَ أَحْلامِي خَرَجْتُ مِنْ الفَضَاءْ إِليَّ مِنْ بَعيدٍ تُعبِّئُ نَجْمَةٌ تَعَبِي تَعُجُّ إِليكِ حَجَّاً عامراً مِنْ الهواءْ وفَيَّ مِنْ خيوطٍ، كُوَّةٌ خَضْرَاءُ، فيكِ ولي خيلٌ – مِنْ الإِيحَاءِ جُنْدٌ مَنْ أَضاءْ مَسَّني وخَرجْتُ هَشَّمتُ البَياضَ كَتبتُ خلفي أُحْرِقَتْ كُتُبٌ بَيَاضٌ مِزَقٌ قَنَادِيلٌ سَوَادٌ أَشْرَقَتْ في غِيِّها، سَدَرَتْ بنفسجَةٌ على صَدْرِ السَّمَاءْ […]
Cajebey cajiibeey, Cawo iyo ayaaneey, Caqligaad xadaysaa, Caku! barashadaadii, Iyo caabuqaagee, Sida faras cag fududoo, Cadda-horor yaqaannoo, Gulufkiyo colaadaha, Ninka lihi cad-goostaa, Raggu kuu cugtamayaa; Anna caashaqaagaan, Hadba weel u culayaa, Cimri-dherer hadhkaagaan, Riyo kula caweeyaa. Dhulka oo cagaaroo, Cosobkii dul-saarraa, Isagaan car-jabin weli, Cabbanaan daraaddeed, Ciidda hoose raantiyo, Kula ciiray fooddoon, Cagta meel la […]
سورة : تصعدُ الجدرانُ في اللبلاب والخرطوم واقفةٌ على ساقٍ تغنِّي هل ينام النيل ؟! كنا عاشقين نهدهد الأطفال – ما اسمي ؟! – أسمّيك حضور الأرض فاقتربي -وما طعم البكاء … … … إفترقنا سورة: النيل يمضي هادئاً ينساب في صمت المدينة واحتراقات القرى والأصدقاء الآن لا يتبادلون تحية الصبح ولا يتعارفون وأنبياء الفقر في كلِّ الأماكن يرشفون الشايّ والحزن ولا يتحدثون يخبئون الموت في أطرافهم ويوزعون الصبر للأطفال ينتشرون في الأشجار عبر الأرض ينتحرون في الليل احتجاجاً ويرتحلونْ تصعد الجدران في اللبلاب والخرطوم جالسة على مقهى تدخِّنُ استوى في الليل قطَّاع الطريق وعابرو نصف المسافة هل يكون الشارع الآن امتداداً لاختناق الليل بالعربات والعُهر وكنَّا عاشقين ، نفتِّش الأطفال والأطفالُ في رئة المخابز يسرقون النار – مااسمي – أسميك احتراق الأرض، فانتفضي – وما طعم الرماد … … … إفترقنا سورة: الماء ضدّ النار والأمواج خارطةٌ تفرُّ من البلادْ النار ضدّ الماء والدخان ذاكرةٌ تؤسِّسُ للرمادْ […]