บ้านเรือนและผู้คน
ทีละจุด ทีละจุดส่องจินตภาพ...
ฝั่งทะเล ทุ่งราบ บนภูเขา
ทุ่งนา ข้างถนน ค่ำหม่นเทา
ที่โน่น ที่นี่เฝ้าจุดดวงไฟ...
วอมแวม เรืองรองของชีวิต
ทุกที่ ทุกทิศ ถึงเมืองใหญ่
ชนบท ย่านบาง ทั้งใกล้ ไกล
ไม่เคยไร้บ้านเรือนและผู้คน
จากผู้คนก่อร่างสร้างหลักแหล่ง
ทุกหนแห่งเก่าแก่มาแต่ต้น
ดึกดำบรรพกาลผ่านพ้น
ล่วงอดีตมาจนปัจจุบัน
ผู้คนก่อร้างสร้างเรือนเหย้า
จากดวงไฟชีวิตเฝ้าสร้างความฝัน
ดำรงอยู่เป็นความจริงทุกสิ่งอัน
ต่อเนื่องแต่นั้น-ตลอดมา
ทีละจุด จุดความฝันในจินตภาพ
ให้ภาพความจริงที่ยิ่งกว่า
ใจกลางความมืดอันหม่นทา
ที่ไหนไหนใต้ฟากฟ้ามีดวงไฟ...
วอมแวม เรืองรองของชีวิต,
คืนมืดมิด คนเดินทาง โลกกว้างใหญ่
ทุกแห่งทุกหนดั้นด้นไป
ไม่เคยไร้บ้านเรือนและผู้คน
ตะกั่วป่า-กรุงเทพ/คืนวันที่ 11 พฤศจิกายน 2548