ომის ბალადა, ანუ ჩემი ჯარისკაცი ქმარი My Soldier Husband

Original
Translated
Guide

ომის ბალადა, ანუ ჩემი ჯარისკაცი ქმარი

რაც შენ წახვედი, მე ვსვამ ყავას შენი ფინჯნიდან,

მაშინებს ყველა ქედმაღალი გადმოსახედი,

გაქაფულ ჭურჭელს ნიჟარასთან ვაწყობ მიჯრით და

ვტოვებ. დამჩემდა გულგრილობა, რაც შენ წახვედი.

რაც შენ წახვედი, მე დავდივარ შენი მანქანით

და შენებურად ვასიგნალებ თავგამეტებით,

ამეკვიატა უძილობა, ხელის კანკალი

და უსაშველოდ შევიძულე სენტიმენტები.

რაც შენ წახვედი, მე ვიძინებ სწორედ იმ მხარეს

შენ რომ გეძინა ჩვენს საწოლში და იმ მანძილებს,

ჩვენ რომ გვაშორებს, დიდი ხნის წინ როგორც მითხარი,

ვამოკლებ ფიქრით და ტკივილებს ჩვენსას ვაძინებ.

რაც შენ წახვედი, მაწუხებენ ჩუმი შიშები,

რომ სახლში ვიღაც დააბიჯებს და მემალება,

ზოგჯერ მგონია (არ ვაჭარბებ), ისე ვიშლები,

რომ ვერც კი ვხვდები. დავიღალე, ვიქეც თვალებად.

რაც შენ წახვედი, ამინდების ცვალებადობა

პირობითია და ჩვენს სახლში ქრიან ქარები,

ჩემი თვალები დაიწყებენ ცრემლად დადნობას

მალე და ცრემლებს მერე არსად შეიფარებენ.

რაც შენ წახვედი, ჯიბით დამაქვს შენი დანა და

ჩემთან მერცხლები დაბრუნებას აგვიანებენ,

მიჭირს, მჯეროდეს, რომ რატომღაც, მუდამ ავად ვარ

და არ მიხდება შენი შავი რეიბანები.

რაც შენ წახვედი, მე ვარ ორი, ასე მგონია

და თან, ჯამი ვარ ამქვეყნიურ სიმარტივეთა,

იქით, საითაც მარტოობა და სიშორეა,

არ შემიძლია, მაპატიე! ვერ მივიხედავ!

და გელოდები, სასაკლაოს სუნით გაჟღენთილს,

შენი სიცოცხლის და სიკვდილის ჩუმი მხლებელი,

წაუკითხავად მაგიდაზე დაგრჩა გაზეთი

და ახლა ისიც გელოდება ხელუხლებელი.

მე ისიც ვიცი, გესიზმრება ჩვენი ოთახი,

რომელსაც მთვარე მოკრძალებულ შუქით ანათებს,

ვზივარ და ვფიქრობ, ჩემს ნაკვალევს როდის მონახავ,

თმიდან მდის წყალი და მაცვია შენი ხალათი.

რაც შენ წახვედი, შეიცვალა მთელი სამყარო

და ჩემს ბილიკებს აეკიდა ყველა თავხედი,

მე კი, უბრალოდ, გამოვტყდები და გაგახარებ,

რომ უფრო მეტად შემიყვარდი შენ, რაც წახვედი.

ვხედავ,

ზეციდან ანგელოზები ცვივიან,

ფრთხილად!

სიკვდილებს ახლოს ფუთფუთი სჩვევიათ!

მე დაშენ გადავრჩებით. მიწა ისეთი ცივია,

ვერ მიგაბარებ, შენი სიცოცხლე ჩემია.

არა,

ცხედრებთან ნუ შეჩერდები მდუმარედ!

ფრთხილად!

სიკვდილმა არ მიგიყტუოს უჩუმრად,

მოვალ სიზმრებში, ვით სასურველი სტუმარი,

დავიწყებული გაზაფხულების ჩურჩულად.

ვხედავ,იწვიან მიტოვებული სახლები,

ვხედავ,

ტირიან შვილებმოკლული დედები,

მე ყოველ დილით შენს მოლოდინში ვახლდები

და ყოველ ღამით მარტოობაში ვბერდები.

ვხედავ,

კვდებიან ფარაჯიანი ბიჭები,

მინდორს დანაღმულს შიშით გვერდს უქცევს მდინარე,

ვიღაც ეცემა,

ვიღაც გარბის და იჭრება,

არ მოიხედო!

ნუ შეჩერდები!

იარე!

ღმერთო, მაპატიე ჩემი ქალური უძლურება,

ჩემი ტკივილები ჩემსავე სიზმრებში დაატიე,

ღმერთო,

ამომივსე ხახამშიერი უფსკრულები,

და წამიერი გულისთქმანი მაპატიე.

ღმერთო, დააპურე ჩემი მშიერი სარეცელი

და დამიბრუნე ის, ვინც არასდროს მომწყინდება,

ჩემკენ ჭორები თვალებს უსირცხვილოდ აცეცებენ,

მერე მზე მოდის და ჩემს სიზმრებზე ქორწინდება.

შემოდი.

ღამეს მიაბარე შენი ფარაჯა,

და ფეხაკრეფით მოეახლე ნანატრ სარეცელს,

მწუხარებაში სიხარულის ცრემლიც დავხარჯე,

და მოცახცახე ხელს გაშველებ, რომ არ დაეცე.

შემოდი.ისევ მხურვალეა ჩემი ტუჩები

და უძილობა _ ჭლექზე უფრო განუკურნელი,

როცა ტყვიებს და მოჩვენებებს გადაურჩები,

უფრო ტკბილია გრძელ ღამეში მიტკლის სურნელი.

შემოდი.შავბნელ მოგონებებს „არა“ უთხარი,

ჩუმად შეგაბამ ჩემს შელოცილ ხატ-ავგაროზებს,

ნუ ფიქრობ მათზე, ვისაც მიწა ამოუთხარე

საკუთარ ხელით გუშინ ძმათა სასაფლაოზე.

ნუ ფიქრობ მათზე, ვინც ვერაფრით გადაარჩინე,

ვინც მხოლოდ უფალს და ქარიშხალს ემახსოვრება,

მომენდე,ჯერაც არარსებულ სიზმარს გაჩვენებ,

იქნებ როგორმე შეგაყვარო ისევ ცხოვრება.

მოდი.ძაღლივით აგილოკავ ყველა ჭრილობას,

და შევებმები შენს თვალებში მბორგავ ქარიშხლებს,

და თუ შენს ღიმილს დაუბრუნდა გულახდილობა,

ბედნიერ დღეებს ერთს ათასად ვიანგარიშებ.

შემოდი.

ჩვენს სახლს ვერ მოაგნებს ომი წყეული,

ვერც სატანჯველი,

ვერც შიმშილი,

სროლა,

ბრძოლები,

დაე, უკუნმა მიიბაროს ჩემი სხეული,

ქმრად მექცეს მიწა, თუკი გვერდით არ მეყოლები.

ჩემი მკლავები შენთვის მტკიცე არის სანგარი,

დღისით და ღამით,

ყოველ დილით, ყოველ დილამდე,

შეჩერდი წამით,

ტკივილებმა თუკი დაგღალეს,

მოდიდა თავი საიმედო სანგარს მიანდე.

შემოდი.

სისხლში ამოსვრილი შენი ფარაჯა

ისევე მიყვარს, როგორც შენი კანი უხეში,

იძინე მშვიდად, მთელი ღამე დაგიდარაჯებ,

შენს ამოოხვრას შევიფარებ ფრთხილად უბეში.

შემოდი.

ცეცხლი ნაცრად იქცა, კარგა ხანია,

და ბალიშს დასწვდა ოქროსფერი ჩემი საყურე,

წავიდნენ სხვები, იყვნენ, მაგრამ აღარ არიან,

შენ კი დაბრუნდი და მძინარეს ჩუმად დამყურებ.

შემოდი.

My Soldier Husband

Since you left, I’ve been drinking coffee from your cup.

I am frightened by distance, its arrogant perspective.

I stack foamy dishes by the sink and

leave them. I couldn’t-care-less since you left .

Since you left, I have been driving your car

and like you, I beep the horn enthusiastically.

I’ve developed obsessions: hand-shaking, insomnia,

an aversion to sentiment. Since you left,

I sleep on your side of the bed, shorten

the miles between us with thoughts.

Since you left, I’m plagued by the quiet fear

of someone sneaking in and hiding downstairs.

I’m not exaggerating – I sometimes think

I’m destroyed beyond recognition. I wilt,

I am a drooping eyelid.

Since you left, the weather is mercurial

and gales blow through our house.

Soon my eyes will melt into tears

I can’t hide. Since you left,

I carry your penknife in my pocket

and the swallows are late returning.

I’m always improbably ill

and your sunglasses don’t suit me.

Since you left, I am two people

and the sum of the world’s simplicities.

Forgive me – I can’t look back,

I can only wait for you, you

drenched in the smell of massacre,

silent servant of your life and death.

The newspaper you left rests on the table.

I know you dream of our room

under the modest light of the moon.

The water drips from my hair. I wear

your dressing gown. Since you left

the universe has shifted. I’m surrounded

by idiots. I’m more in love with you

than ever.

I can see

angels are falling from heaven.

Careful!

death tends to follow them.

You and I will survive.

The earth is so cold

I cannot give you over to it.

No,

don’t stop silently

by the corpses.

Be careful!

Death may seduce you,

I will be invited into your dreams,

a whisper of forgotten spring.

I can see the abandoned houses burning,

I can see the weeping mothers of lost children.

Each morning I wait for you,

in hope and youth

and every lonely night makes me older.

I can see,

the boys in overcoats are dying,

the river is flooding the minefield,

somebody is falling,

somebody is running, shot.

Don’t look back!

Don’t stop!

Keep walking!

III

God, forgive my weakness.

I am a woman,

make my pain abstract.

God, fill the hungry chasm

and forgive me my desire.

God, fill my empty bed

with the one I will never be bored with.

Gossips watch me.

The sun can only marry us in dreams.

Come in,

give the night your greatcoat

and tiptoe to the bed you yearned for,

I’m all cried out

and I offer my shaking hand

so you don’t fall down.

Come in. My lips are still burning

and I haven’t slept.

When you’ve survived bullets and ghosts.

the smell of cotton sheets is all the sweeter.

Come in. Shut out dark memories.

I will decorate you with charms.

Don’t think about the brothers

you buried yesterday with your own hands.

Don’t think about those you couldn’t save,

who only God and weather remember.

Trust me, I can make you love life again.

Come. I will lick your wounds like a dog,

and I will fight the storms behind your eyes,

and if I can bring your smile back

a single day will be worth a thousand.

Come in. The cursed war

cannot reach our house,

not torture,

nor hunger,

shooting,

fights.

Let the void take my body

if you are not next to me.

Let the earth become my husband.

My arms are a trench for you,

day after day

night after night.

Stop for a second.

If pain has tired you

give yourself over to me.

Come in.

Your greatcoat is smeared with blood,

I love it like I love the smell of your rough skin.

Sleep calmly, I will guard you all night,

I will fold your sleeping sighs into handkerchiefs

and keep them hidden in my pockets.

Come in.

The fire turned to ashes long ago

and my head long-since hit the pillow.

Everyone else has gone now

but you’ve returned and you look at me quietly.

Come in.

The War Ballade, in other Words My Soldier Husband

Since you left I have been drinking coffee from your cup,

I am frightened by all the arrogant view point, ( nata- can be the place for looking down)

I stack foamy dishes close to each other near the sink and

I leave them. I have got the habit to be indifferent since you left.

Since you left I have been driving your car,

And like you I push the horn selflessly ( Nata- I think she means vigorously),

I got obsessed with insomnia, hand shaking

And I began to hate immensely the sentiments ( emotions).

Since you left, I sleep exactly on the side

Where you slept in our bed and the distance

Which separates us for a long time, as you told me,

I shorten with my thought and make our pain sleep.

Since you left I am bothered by quiet fears,

That somebody marches(steps) in the house and hides from me,

I sometimes think( I don’t exaggerate), I am so getting destroyed,

That I don’t even understand it. I got tired, I became the eyes.

Since you left the change of the weather is

Conditional and the winds blow in our house,

My eyes soon will begin to melt into tears

And they ( eyes) would not hide the tears anywhere.

Since you left I carry your knife in my pocket and

Swallows are late to return to me,

I find it difficult to believe that I am always ill to some reason

And your black raibans don’t suit me.

(nata- I don’t know the word, must be some piece of cloth, I will find out)

Since you left I am two, I think so

And also, I am the sum of this world simplicities,

There, where there is loneliness and a distance,

I am not able, forgive me! I cannot look back!

And I wait for you who is drenched with the smell of massacre,

The silence servant of your life and death,

You left an unread newspaper on the table

And now it is waiting untouched for you.

I also know that, that you see our room in your dreams,

On which the moon shines with the modest light,

I sit and I think when you find my footsteps,

The water drips from my hair and I wear your dressing gown.

Since you left the whole universe has changed

And my paths are invaded by all impudent ( people),

As for me, I simply admit and make you happy,

I fell in love more with you since you left.

I can see,

Angels are falling from the sky,(heaven)

Careful!

The deaths have the habit to bustle about nearby!

You and I will survive. The earth is so cold

I cannot give you to it, your life is mine.

No,

Don’t stop near dead body silently.

Be careful!

The death may lure (decoy) you quietly,

I will come in your dreams like a desired guest,

As a whisper of the forgotten spring.

I can see the abandoned houses are burning,

I can see,

The mothers, whose children are dead, are crying,

Every morning while waiting for you I rejuvenate

And every night in my loneliness I get older.

I can see,

The boys in greatcoats are dying,

The river is floating around the minefield,

Somebody is falling,

Somebody is running and is wounded,

Don’t look back!

Don’t stop!

Keep walking!

God, forgive my womanly weakness,

Leave my pains in my own dreams,

God,

Fill the hungry precipices (abyss),

And forgive me the instant ( second heartfelt wishes.

God, bread my empty bed

And return the one who I will never be bored with,

Gossips turned their eyes to me shamelessly,

Then the sun comes and marries my dreams.

Come in,

Give your greatcoat to the night,

And tiptoe to the bed you yearned for,

In sorrow I too wasted my joyful tear,(tear of happiness)

And I stretched out to you my shaking hand so that you don’t fall down.

Come in. My lips are still hot(burning, fervent)

And insomnia- incurable more than consumption,

When you survive bullets and ghosts,

The smell of cotton is more sweet in the long night.

Come in. Tell “no” to the black and dark memories.

I will quietly hang on you icons and amulets charmed by me,

Don’t think about those for whom you dug with your own hands

the earth in the brothers’ cemetery yesterday.

Don’t think about those you were not able to save,

Who will be remembered only by God and the storm,

Trust me, I will show you the dream which have never existed,

Perhaps somehow I can make you love life again.

Come. I will leak like a dog all your injuries(wounds),

And I will fight in your eyes with the raging storms,

And if sincerity will return to your smile,

I will count one happy day as thousand.

Come in.

The cursed war would not reach our house,

Neither torture,

Nor hunger,

Shooting,

Fights,

Alas, let the eternity( nata -or pitch-dark) take my body,

Let the earth become my husband, if you are not next to me.

My arms are firm trench for you,

At night and day,

Every morning , until every morning,

Stop for a second,

If the pains made you tired,

Let yourself give to the reliable trench.

Come in.

Your greatcoat smeared in blood,

I love it the same way as I love the smell of your rough skin,

Sleep calmly, I will guard you the entire night,

I will hide your sigh carefully in my chest pocket.

Come in.

The fire turned into ashes long ago,

And my golden colour ear ring reached the pillow,

The others have left, they were here, but they are not any more,

But you returned and are looking at me quietly.

Come in.

Original Poem by

Salome Benidze with Helen Mort Language

Georgian

Country

Georgia

Search

Find us on…

ომის ბალადა, ანუ ჩემი ჯარისკაცი ქმარი My Soldier Husband