قضا Providence

بارانی بی وقتم

که خیابان ها درکم نمی کنند

زمان گذشته دورم

که ارواح سیاحان گمنام و ملاحان نامدار

که ارواح همه گذشتگان در من مدفون است

کلمه ای مطرودم

که کودکان از من می گریزند

وشاعران ترکم کرده اند

صورت کنده بتی در بامیانم

که کشتی کشتی کشتی

از وطنم دست به دست

دزدیده می شوم

شغالی مرده ام

در خیابان های لندن

که ازیاد شهرداری رفته ام

I am a rain that nobody wants.

Even the streets don't understand me.

I am the past perfect tense

and deep down inside me are buried

the ghosts of anonymous travellers,

of infamous seadogs and all of the dead.

I am a certain word small children fear

and which the poets have forgotten.

I'm Buddha's face in Bamiyan,

stolen, sold on from my homeland,

and I am a corpse, knocked down

in Stockwell, ignored by the binmen.

Hamid Kabir with Nick Laird Language

Country

Search