Salep
Denizin insafı yok kışın
Bir bakmişsın
fındık kabuğu olmuş
o vakur gemiler
Bir görünür bir kaybolur kıyı şeridi
Elini uzatırsın bilmeden
tutmaktan çok tutunmaya
Ne rast gelirse bahtına
ki çokluk boşluktur
Rüzgâra kim bildirir yolunu,
ilerlemeyi omurga boyu
Ten soğur, kemik büzüşür
Ruhumu unuttuğumda ufalan bedenim
konuşur. Anlarım donduğumu
Sonra ama bir ses
ille de ucundan yanık
tarçın kokulu bir ses
Ötede belli belirsiz bir buhar
Var mı salep içen
İçmeyeni de ısıtır
Sıcak salep
Süt salep