გაიხადე და ჩამაცვი შენი სხეული Undress Yourself and Dress Me in Your Body

გაიხადე და ჩამაცვი შენი სხეული

გაიხადე და ჩამაცვი შენი სხეული, 
მე, ჩემი ლექსის კაბით შევმოსავ მას. 
ჰო, გაიხადე და ჩამაცვი შენი სხეული, 
თორემ ისე მძიმეა, ისე მძიმე, ეს სიცარიელე 
არამგონია, კიდევ ცხრა თვე ვზიდო. 
გაიხადე და ჩამაცვი შენი სხეული, 
შენ ხომ ყველაზე კარგად იცი როგორ მომარგო ის 
და დილის ყავის არომატივით ქალობის ნელ-სურნელებით დამიტკბო. 
გაიხადე და ჩამაცვი შენი სხეული 
და მე გეტყვი პასუხს ყველა კითხვაზე, 
რომელზეც შენ სიჩუმითა და უხერხული დუმილით მპასუხობდი. 
მე ხომ ვიცნობ შენი მორჩილების რეფლექსებს. 
დარღვეულია დიდი სიმშვიდე და 
ყველა შუაზე გახლეჩილი სხეული როდი ხვდება ერთიმეორეს. 
მერცხლებს, თბილი ქვეყნებიდან დაბრუნებულებს, 
ჩვენი სახლის ჯარგვალზე რომ ბინა დაიდეს, 
კარს ხომ დღითა და ღამით უტოვებ ღიას, 
ბუდეში კვერცხები რომ არ დაუცივდეთ და ბარტყები დააფრთიანონ.
 
იცი, როგორი სიმშვიდე მენატრება? 
ბავშვობაში, ჩემს გაოცებას, თოვლის ფანტელების სიმრავლით გამოწვეულს, 
რომ შემოაგებე და მითხარი: ნუ გეშინია, მიწა დაიტევს... 
მას შემდეგ მიწამ იმდენი რამ დაიტია, მეშინია გაოცება არ მომიკვდეს. 
იცი, სიკვდილზე ფიქრი გადავაფიქრებინე მამას, 
ვუთხარი, შენს შემდეგ ჩემი რიგია და ნუ ჩამაყენებ ამ რიგში მამა. 
დამიჯერა და დამყვა... 
ჰოდა გაიხადე შენი სხეული და ჩამაცვი, 
ჩემი ღამეების სიზმრებს გაგიმხელ, 
სხვა ცხოვრებაშიც მოვდივარ ქალად 
და ვაჩენ შვილებს, ჩემს გაგრძელებებს, 
რომ არ დავმთავრდე და დავასახლო მთელი სოფელი. 
გაიხადე და ჩამაცვი შენი სხეული, 
თორემ ახლა ის უხერხული ღიმილი მე მეყინება ტუჩზე სიჩუმედ და 
ჩემი სიზმრის შვილებისთვის არ მაქვს პასუხი: 
დეე, ძნელია დედობა?...
 

Undress Yourself and Dress Me in Your Body

Undress yourself and dress me in your body,
and I will adorn it with the dress of my poem.
Yes, take it off and dress me in your body,
Because this emptiness is heavy, so very heavy
and I don't think I can bear it for nine more months.
Undress yourself and dress me in your body -
you know best how to make it suit me,
how to infuse it with the scent of womanly perfume -
like the pervasive smell of coffee in the morning.
Take it off and dress me in your body
and I will answer all those questions
you answered me with awkwardness and silence -
after all, I'm no stranger to your ways.
Peace is shattered. Not all the disassembled bodies can be mended.
Day and night you leave the shutters open
so the swallows returning from the south
whose nest is in our attic
won't let their eggs go cold,
will teach their chicks to fly.
 
Do you know the kind of peace I long for?
As a child, surprised by endless snowflakes,
you welcomed them and said,
'Don't worry - the world can hold them all'.
Now, I worry I will never be surprised again....
You know, I made my father never think of dying;
I told him, 'Once you go, it will be my turn next'
and I asked him not to add me to the queue.
It worked....
So, undress yourself and dress me in your body
and I'll reveal my dreams to you:
I am reborn as a woman again
and, in bearing children, I continue -
I never end, I populate the world.
Undress yourself and dress me in your body
or watch this awkward smile freeze on my lips like silence.
Then I won't have an answer for the children in my dreams:
'Mummy, is it hard to be a mother?'
 

Undress Yourself and Dress Me in Your Body

Undress yourself and dress me in your body,
I will adorn it (the body) with the dress of my poem.
Yes, take it off and dress me in your body,
Because it is so heavy, so heavy, this emptiness
I don’t think I can carry it for nine more months.
Undress yourself and dress me in your body,
You know better than anyone else how to fit it on me
How to sweeten it for me with womanly perfume
Like a morning coffee aroma.
Take it off and dress me in your body,
And I will give you answers to all the questions,
Which you answered me with the
Stillness (peacefulness) and awkward silence.
After all I know your reflexes of obedience.
The great peacefulness is broken (ripped off, demolished)
And the parts of all the bodies torn apart do not meet
Each other.
For the swallows returned
 From the warm countries,
And who put their warm nest on a log buttress
of our house,
 I leave the door open day and night,
So that their eggs won’t get cold in their nest
And so that they will fledge chicks (will help them to take wing).
 
You know what kind of peace I am longing for (missing)?
In my childhood when surprised by
The multitude of the snow flakes,
You welcomed them (flakes) and told me:
Don’t be afraid, the earth (world) will find space for them. (contain them)...
After that the earth contained so many things,
That I am afraid my surprise will die.
You know, I persuaded my father not to think about dying (death),
I told him that after him it is my turn
And asked him not to put me in this turn (queue).
He believed me and obeyed me (I persuaded him).
So take off your body and put it on me,
I will reveal to you my night dreams,
I am coming to a different life as a woman again
And I giving birth to children, to my continuation,
So that I am not finished and so that to inhabit the whole
Village (or world, the Georgian word has two meanings).
Take it off and put your body on me,
Otherwise that embarrassing smile is freezing on my lip
Like a silence and
I don’t have an answer for the children of my dream:
Maa (mummy), is it difficult to be a mother?
 

There is something very striking and particular in the way that the Georgian poets, Diana Amphimiadi, whom we translated with Natalia earlier this year, and Nato Ingorovka approach writing about their subjective experiences. Although they are very different poets, they share a desire to explore femininity in fresh and challenging ways – as is demonstrated by this complex – even mysterious – poem by Nato which begins with the immediately arresting image, ‘Undress yourself and dress me in your body’. There is no marker for gender in Georgian, which makes it impossible to tell whether the ‘you’ addressed in the poem is male or female – and the poem seems to revel in that fluidity of reference.

The opening lines of the poem, as you’ll see if you compare this final version with Natalia’s literal translation, were quite straightforward. A lot of discussion went into the lines about ‘womanly perfume’ and ‘coffee in the morning’ in how to make the connection between those two images. We also grappled with the lines about the returning swallows and much of the ordering of imagery in the second stanza. But overall, the apparent simplicity of the language of the poem belies its complex, compelling depths.

Sarah Maguire, Workshop Facilitator

Original Poem by

Nato Ingorokva

Translated by

Natalia Bukia-Peters with The Poetry Translation Workshop Language

Georgian

Country

Georgia